Terminy płatności według nowych przepisów

Wprowadzono nowe definicje mikro, małego i dużego przedsiębiorcy. Zgodnie z nimi:

•   mikroprzedsiębiorstwo - przedsiębiorstwo, które zatrudnia mniej niż 10 pracowników i którego roczny obrót lub suma bilansowa nie przekracza 2 mln EUR,

•   małe przedsiębiorstwo - przedsiębiorstwo, które zatrudnia mniej niż 50 pracowników i którego roczny obrót lub suma bilansowa nie przekracza 10 mln EUR,

•   średnie przedsiębiorstwo - przedsiębiorstwa, które zatrudniają mniej niż 250 pracowników i których obrót nie przekracza 50 mln EUR lub roczna suma bilansowa nie przekracza 43 mln EUR.

Z kolei dużym przedsiębiorcą - jest inny przedsiębiorca niż wskazany wyżej.

Zastosowanie powyższych definicji ma znaczenie z punktu widzenia tego, jakie terminy płatności mogą zostać ustalone między stronami transakcji handlowej. Nadal obowiązującą jest zasada, iż strony powinny ustalać termin zapłaty nie dłuższy niż 30 dni. Zgodnie z art. 5 ustawy o terminach płatności - jeżeli umowa przewiduje termin dłuższy niż 30 dni, wówczas wierzyciel po upływie 30 dni od dnia spełnienia świadczenia i doręczenia dłużnikowi faktury lub rachunku może żądać odsetek ustawowych za opóźnienie.

Ustalanie terminu płatności dłuższego niż 60 dni od dnia doręczenia faktury lub rachunku zgodnie z nowym brzmieniem ustawy nie będzie możliwe w przypadku kiedy dłużnikiem jest duży przedsiębiorca a wierzycielem mikro, mały lub średni przedsiębiorca.

W przypadku kiedy wierzyciel ma otrzymać wyna-grodzenie w częściach, maksymalny termin 60 dni stosuje się do każdej części wynagrodzenia. Zmianie nie uległo to, iż termin zapłaty określony w umowie w przypadku kiedy wierzycielem nie jest podmiot “słabszy” co do zasady nie może przekraczać 60 dni, przy czym dłuższy termin płatności dopuszczalny jest jeśli takie ustalenie nie jest rażąco nieuczciwe wobec wierzyciela.

W przypadku ustalenia terminu zapłaty dłuższego niż 60 dni lub jego ustalenia niezgodnie z powyższymi zasadami - wierzycielowi przysługują odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych. Dodatkowo ustawa zmieniająca wprowadziła przepis zgodnie, z którym wierzyciel może odstąpić od umowy, jeżeli termin zapłaty w umowie jest dłuższy niż 120 dni. Skorzystanie z tego uprawnienia nie ogranicza prawa dochodzenia należności za dotychczas wykonaną część umowy. Ustalenie terminu płatności dłuższego niż 60 dni z naruszeniem powyższych przepisów powoduje, iż zamiast terminów umownych stosuje się termin 60 dniowy.

autor: Zespół MMB Finanse
dodano: 2020-02-05